Swoją przygodę z harcerstwem rozpocząłem w 1987 roku. To ponad trzy dekady służby, w czasie których przeszedłem niemal wszystkie etapy instruktorskiej drogi — od zastępowego, przez przybocznego i drużynowego, po członka i komendanta hufca, aż po komendanta chorągwi. Od 2000 roku pełnię funkcje instruktorskie na poziomie hufca oraz chorągwi. W tym czasie miałem okazję kierować Inspektoratem Drużyn Obronnych oraz Wydziałem Wsparcia Specjalnościowego GK ZHP. Byłem członkiem Rady Chorągwi Wielkopolskiej oraz Rady Naczelnej ZHP, współtworząc kierunki rozwoju Związku. Organizowałem liczne przedsięwzięcia harcerskie – w tym zloty hufca i chorągwi, które stanowiły nie tylko wydarzenia programowe, ale też okazje do budowania wspólnoty instruktorów. W 2013 roku zostałem komendantem Hufca ZHP Gniezno, gdzie koncentrowałem się na wzmacnianiu kadry, rozwoju programowym i budowaniu trwałej współpracy ze środowiskiem lokalnym. W 2018 roku pełniłem funkcję komendanta Gniazda Wielkopolskiego podczas Zlotu ZHP w Gdańsku. Od 2020 roku działam w komendzie Chorągwi Wielkopolskiej ZHP – początkowo byłem skarbnikiem, a od 2022 roku pełnię funkcję komendanta chorągwi. Moim priorytetem jest rozwój chorągwi w duchu partnerstwa, transparentności i odpowiedzialnego zarządzania majątkiem.
Harcerstwo jest dla mnie nie tylko pasją, ale przede wszystkim przestrzenią służby, rozwoju i odpowiedzialności. Dumny jestem przede wszystkim z ludzi, z którymi mogłem pracować i których mogłem wychowywać. Z harcerzy, którzy dziś sami są instruktorami i nadal niosą w sobie ducha harcerskiej służby. Dumny jestem z tego, że miałem wpływ na budowanie środowisk, które żyją wartościami, a nie tylko tradycją. Dumny jestem z tego, że harcerstwo wciąż daje sens mojemu działaniu — tak samo, jak wtedy, gdy po raz pierwszy pojawiłem się na zbiórce zastępu.
Harcerstwo nauczyło mnie, jak prowadzić innych, ale przede wszystkim, jak prowadzić samego siebie Nauczyło mnie, że wspólnota jest silna wtedy, gdy potrafi łączyć pokolenia i różne punkty widzenia wokół wspólnego celu. Na początku myślałem, że przywództwo to umiejętność wydawania poleceń i podejmowania decyzji. Dopiero z czasem, obserwując i swoich przełożonych, i wychowanków, zrozumiałem, że prawdziwy lider to ten, który służy wspólnocie. Widziałem, jak ludzie idą za tymi, którzy potrafią pokazać kierunek, ale też sami są gotowi iść pierwsi – w błocie, w deszczu, w trudnej rozmowie. Zrozumiałem, że zespół nie powstaje z hierarchii, tylko z zaufania. Właśnie tego nauczyło mnie harcerstwo: że autorytet buduje się codziennym przykładem, cierpliwością i konsekwencją, a nie rozkazem. Z biegiem lat zobaczyłem, że ZHP to ogromny organizm, który wymaga nie tylko zapału, ale i wizji. Że największą siłą komendy, drużyny, wydziału są relacje oparte na szczerości i wspólnym celu. Nie ma harcerstwa bez ludzi, którzy chcą razem działać. Dziś wiem, że harcerstwo to sposób patrzenia na świat. To przekonanie, że warto służyć, planować, słuchać, decydować i uczyć się – bo właśnie w tym kryje się sens bycia instruktorem.
Moja droga zawodowa to opowieść o rozwoju, odpowiedzialności i budowaniu zespołów — od pracy na pierwszej linii operacyjnej, po strategiczne zarządzanie organizacją o zasięgu regionalnym. Pierwsze kroki w zarządzaniu stawiałem w branży gastronomicznej, gdzie nauczyłem się, że sukces opiera się na ludziach. W AmRest Sp. z o.o. przeszedłem ścieżkę od zastępcy kierownika restauracji po trenera marki, szkoląc nowych menedżerów i rozwijając standardy jakości. Kolejne lata w ADA Sp. z o.o. oraz North Food Polska S.A. przyniosły mi doświadczenie w zarządzaniu regionalnym i finansowym. Z czasem przeniosłem swoje umiejętności do innych sektorów. W Sklepach Komfort S.A. i później w H&M Hennes & Mauritz Logistics kierowałem zespołami w środowisku handlu i logistyki. To była szkoła planowania, precyzji i współpracy między działami. Jako kierownik produkcji w centrum dystrybucyjnym odpowiadałem za organizację pracy w dziale sprzedaży online, planowanie procesów i rozwój ludzi. Uzupełniam swoje doświadczenie stałym rozwojem kompetencji – od controllingu finansowego i rachunkowości, przez certyfikat PRINCE2, po kursy z tworzenia raportów i analizy danych. Łączę w sobie praktykę zarządzania strategicznego, operacyjnego i finansowego z doświadczeniem w budowaniu relacji i inspirowaniu zespołów.
Moim sposobem na zrozumienie świata są podróże. Od gór po morskie wybrzeża, w każdym miejscu szukam nie tylko piękna, ale i historii ludzi. Nie potrafię usiedzieć w miejscu. Lubię rozkładać złożone problemy na czynniki pierwsze, szukać rozwiązań, a potem przekuwać je w działanie. A kiedy przychodzi chwila wytchnienia – jest golf. Sport precyzji, cierpliwości i pokory. Każde uderzenie to lekcja – o koncentracji, o błędach i o radości z małych zwycięstw. Golf uczy tego samego, co historia i podróże: że najważniejsze bitwy to te, które toczymy ze sobą.
